Γερμανική κατοχή στον Πύργο: Στιγμές πατριωτικής έξαρσης κάτω από το βλέμμα των κατακτητών!

Ένα όχι και τόσο γνωστό περιστατικό πατριωτικής έξαρσης μέσα στον Γερμανοκρατούμενο Πύργο, παρουσιάζει σήμερα ο odigos.gr.  Και μάλιστα παρουσία των επικεφαλής των κατοχικών δυνάμεων στην πόλη.

Πρωταγωνιστής ήταν ο γνωστός Ηλείος λογοτέχνης Τάκης Δόξας.  Την 1^η Απριλίου 1944 οργανώνεται από τον φιλολογικό σύλλογο του Πύργου «Παρνασσός» μαζί με τη νεοσύστατη τότε χορωδία μία λογοτεχνική εκδήλωση στο θέατρο Απόλλων.

Στο κατάμεστο θέατρο  προσήλθαν και οι Γερμανοί, ο Φρούραρχος Σλάιφ και ο Ταγματάρχης Τσίρτσον και κάθισαν στην πρώτη σειρά, ανάμεσα στον τότε Νομάρχη Κουράση και τον Δήμαρχο Τ. Καζάζη. Ο τελευταίος λόγω των σπουδών του στη Γερμανία γνώριζε τη γλώσσα, γεγονός που πολλές φορές τον βοήθησε στις άμεσες συνεννοήσεις με τους κατακτητές, προς όφελος της πόλης.

Η εκδήλωση ξεκινά με τον Τάκη Δόξα να ανεβαίνει στη σκηνή και να απαγγέλει ένα δικό του ποίημα, που στη συνέχεια θα τραγουδούσε η χορωδία και ταυτόχρονα θα γινόταν και θεατρική παρουσίαση.  Το ποίημα περιέγραφε σκηνή τρύγου, αλλά η  πρώτη στροφή τελείωνε με το στίχο:

«Το κρασί της ΛΕΥΤΕΡΙΑΣ μας όλ΄ιδρώνουν να ετοιμάσουν.»

Και μόνο στο άκουσμα της λέξης λευτεριάς, άρχισαν κάποιοι ψίθυροι στην αίθουσα. Ο Δόξας συνέχισε με τη δεύτερη στροφή που τελείωνε:

«να δουλέψουμε ποθούμε… για την πίστη, την πατρίδα, τους γονείς, τη Λευτεριά»

Αρχίζουν στην αίθουσα τα πρώτα σποραδικά χειροκροτήματα, που πυκνώνουν στις επόμενες στροφές, που ήταν στο ίδιο ύφος. Το αποκορύφωμα όμως ήρθε στο τέλος:

«…τρυγητάδες και κορίτσια σκλαβωμένα τόσο πρώτα, το τραγούδι το μεγάλο πια κανένας μην αφήσει, καθώς παίζουνε τριγύρω της Ελευθεριάς τα φώτα

Το καταπιεσμένο εθνικό συναίσθημα των θεατών, εξεράγη! Πανζουρλισμός στην αίθουσα. Όλοι όρθιοι χειροκροτούν! Μαζί και ο Νομάρχης με τον Δήμαρχο. Ακολουθούν και οι Γερμανοί, που φυσικά δεν έχουν καταλάβει λέξη από το ποίημα! Το θέατρο σείεται από χειροκροτήματα και ποδοβολητά! Ο Τάκης Δόξας χαμογελά, και αποσύρεται από τη σκηνή. Σφυρίγματα και φωνές επιδοκιμασίας. Λίγες λέξεις ενός ποιήματος οδήγησαν σε πατριωτικό παραλήρημα τους διψασμένους για ελευθερία Πυργιώτες!

Οι Γερμανοί απόρησαν. Ζήτησαν από τον Δήμαρχο να μάθουν ποιος ήταν αυτός στη σκηνή και τι έλεγε. Μέσα σε αμηχανία, και προσγειωμένος στην πραγματικότητα ο Τάσης Καζάζης προσποιήθηκε αδιάφορα ότι επρόκειτο για ένα ποίημα κοινωνικού περιεχομένου, και ενημέρωσε ότι ο Τάκης Δόξας είναι ένας ντόπιος νέος ποιητής. Αν αντιλαμβάνονταν οι Γερμανοί τι συνέβη ή αν είχαν δικό τους διερμηνέα στην αίθουσα, τα αντίποινα θα ήταν φοβερά.

Ο Φρούραρχος υποψιασμένος, τότε ζήτησε το χαρτί με τα λόγια. Ο Δήμαρχος τότε φώναξε ένα παιδί και του είπε να πάει στον Δόξα να του πει να φύγει, ενώ είπε ότι τον ειδοποίησε να το φέρει μετά το τέλος της παράστασης, ελπίζοντας να ξεχαστεί το περιστατικό. Όταν τελείωσε και σηκώθηκαν να φύγουν όμως οι Γερμανοί ζήτησαν πάλι το χαρτί. Επειδή όμως όταν αναζήτησαν τον Δόξα είχε φύγει (όπως τον είχε ειδοποιήσει ο Δήμαρχος) έδωσαν προθεσμία μέχρι την άλλη μέρα το πρωί να έχουν το ποίημα. Τη νύχτα ο Δόξας έγραψε ένα παραλλαγμένο ποίημα το οποίο παρέδωσε ο Καζάζης στον Φρούραρχο και έτσι έληξε χωρίς συνέπειες  το περιστατικό.

Το γεγονός περιέγραψε ο επίτιμος Δήμαρχος Πύργου Τάσης Καζάζης στο βιβλίο του «Οι Γερμανοί στην Ηλεία»