Η ΕΝΩΜΕΝΗ ΕΥΡΩΠΗ; Τέρμα τα «ΙΣΤΟΡΙΚΑ» ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ και ΚΟΥΜΑΝΤΟ ο κάθε ΚΥΡΗΣ στην ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥ… Του Γιώργη ΤάΚη Δόξα

 Του Γιώργη ΤάΚη Δόξα

Το Πολιτικό (σημερινό) Κείμενο το είχα γράψει πριν τις ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ, πιστεύοντας ότι η δημόσια θέση του δεν έπρεπε να «εμπλακεί» με τις ΟΜΙΛΙΕΣ· με τα ΕΝΤΥΠΑ· με τις ΣΥΝΕΣΤΙΑΣΕΙΣ· με τα «ΦΙΛΙΚΑ» ΤΗΛΕΦΩΝΗΜΑΤΑ· με τις πολύμορφες ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ· και με το ΜΕΓΑΛΕΙΟ της ΕΥΡΩΠΗΣ!…

Είμαι βέβαιος ότι το αποτέλεσμα του σημερινού κειμένου θα μου προσδώσει μια σειρά χαρακτηρισμών, όπως: Εθνικιστής· Φασίστας· Πράκτορας· Σαλεμένος (Κοινωνικά / Πολιτικά)· Επικίνδυνος· κ.λπ. και κ.λπ. Αδιαφορώ απόλυτα, γιατί πιστεύω στην Αντικειμενική Αλήθεια και στο Ελληνικό δικαίωμα η Πατρίδα Μου νάναι (διαχρονικά) ΤΡΑΝΗ· ΑΥΤΟΝΟΜΗ και (παγκόσμια) ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΗ και (κυρίως) ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΟΥΜΕΝΗ.

Και ερωτώ (προς πάσα κατεύθυνση): Τι πέτυχε ή κέρδισε η ΕΛΛΑΔΑ κατά την διάρκεια της συμμετοχής (και παραμονής) στην (σπουδαία) Ευρωπαϊκή Οντότητα; Κατά την γνώμη μου ένα ΤΙΠΟΤΑ, εκτός από τις Επιδοτήσεις για την πολύμορφη γεύση της αστακομακαρονάδας, την μεγέθυνση της Κοινωνικής Αλητείας και τις συνεχούς ξεφτίλας της Πατρίδας μας από τους Μεθύστακες, τους Εγκεφαλικά άδειους και τον Οικονομικό ωφελισμό και τον τοκογλυφικό εμπαιγμό.

Η Ιστορία (και η πορεία) της Ενωμένης Ευρώπης σε σχέση με την Ελλάδα είναι γνωστή και δεν χρειάζονται ιδιαίτερες γνώσεις για να καταλάβουμε πόσο ευτελιστικά, ξεδιάντροπα και περιφρονητικά η (και μεθυσμένη) ηγεσία της Ευρώπης συμπεριφέρθηκε σταθερά και μόνιμα στην Ελλάδα. Μήπως πρέπει να ξεχάσουμε (ή να διαγράφουμε) την τεράστια οφειλή της «αγαπημένης» Γερμανίας για την αποζημίωση από τις Κατοχικές καταστροφές; Μήπως πρέπει να παραβλέπουμε την «σθεναρή» στάση (ή αντιμετώπιση» για την Τουρκική προκλητικότητα; Μήπως πρέπει να αδιαφορήσω για την απάνθρωπη συμπεριφορά της Ευρώπης στο μεταναστευτικό; Μήπως να αξιολογήσουμε ως μη γενόμενο την τοκογλυφική συμπεριφορά των «Εταίρων» προς την παραπαίουσα Ελληνική Οικονομία;

Ειλικρινά δεν γνωρίζω (ούτε καταλαβαίνω) τι πρέπει να επισημάνω, για να ενισχυθεί η θέση μου για την ΕΝΩΜΕΝΗ ΕΥΡΩΠΗ, γιατί με λύπη (και θυμό) διαπίστωσα ότι «χόρτασα» από τα μεγάλα λόγια των σπουδαίων (αν)εγκεφάλων της Ευρώπης;

Η ΕΛΛΑΔΑ ΗΤΑΝ – ΕΙΝΑΙ – ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ / ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ και ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΔΥΝΑΜΗΣ ΣΤΟ ΠΝΕΥΜΑ

Καλά τα Λόγια για την Πατρίδα από την ΕΝΩΜΕΝΗ ΕΥΡΩΠΗ, αλλά το ΚΑΛΛΙΣΤΟ θα ‘ταν η Ισότιμη συμμετοχή και στήριξη, σ’ ΑΥΤΑ που έχει ΑΝΑΓΚΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ Η ΕΛΛΑΔΑ.

ΙΣΟΒΑΘΜΑ και ΙΣΟΤΙΜΑ: ΕΛΛΑΔΑ και ΕΝΩΜΕΝΗ ΕΥΡΩΠΗ. Κι’ αυτό δεν επετεύχθη, ούτε αναμένεται μελλοντικά, γι’ αυτό λοιπόν: Τέρμα στα «ιστορικά» παραμύθια της ΕΝΩΜΕΝΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ.

ΓΙΩΡΓΗΣ ΤάΚη ΔΟΞΑΣ ή*

30 Μαΐου 2019 (Αθήνα)

*Η Κοινωνία του Ενός